Fit worden om te dromen

Afdrukbaar PDF-bestand

Voordat ik bij ITAA kwam, voelde het alsof ik van een klif was gevallen en gebroken en alleen op de bodem lag. Ik geloofde dat ik mezelf nooit uit het donkere gat van gebrokenheid kon trekken. Iets in mij wist dat mijn overleving afhing van het beklimmen van die klif en mezelf eruit trekken, maar door mijn eigen wilskracht geloofde ik niet dat ik er zelfs maar aan kon beginnen. 

Overweldigd en verslagen door schaamte verborg ik mijn ogen en liet mijn hoofd opzij vallen. Ik richtte mijn blik op het bewegende beeld op het scherm, hypnotiseerde mezelf en distantieerde me van mijn staat van zonde.

Ik kwam ITAA binnen de nacht na een streamingbui die tot 4 uur 's nachts duurde. Ik werd wakker met dat gebroken gevoel op de bodem van de afgrond. Ik was depressief, angstig, gefrustreerd en wanhopig op zoek naar een oplossing. Ik kon mezelf niet van het scherm wegtrekken en ik kon zo niet doorgaan. Ik vond de website van ITAA, zag dat er over 10 minuten een bijeenkomst was en stapte in. 

Die dag begonnen de gezichten van mensen in herstel te verschijnen vanaf de afgrond van die klifrand. Ik luisterde naar de stemmen die overeenkwamen met mijn ervaring en riep om hulp. Touwen begonnen te verschijnen. Mensen die vertrouwd zouden worden klommen naar beneden om me te ontmoeten. Een gaf me een diepe slok verbinding, terwijl een ander me hielp mijn verwondingen te controleren. Een ander zette me rechtop en weer een ander zei: "Probeer te staan." 

Shaky but on my own two feet I was able to stand. Those in recovery said, “There’s a way out of this place in 12 steps. You only need to take them one at a time.” They showed me the ropes and pulley systems. They said, “you aren’t going to have to climb out alone. Clip into this fellow; they’re a good climber. They know how to use the guide book.”

Ik voelde nog steeds een gewicht aan me trekken. Ik hunkerde naar de dissociatieve staat waarmee de technologie me zou overspoelen. Ik voelde me aangetrokken door de zwaartekracht van de gemakkelijke uitweg uit moeilijke emoties en een onbeheersbaar leven. Terwijl ik wilde wegzinken in de hypnose van het scherm, waren mijn ogen gericht op een veel krachtigere oplossing. Dit was de sleutel. Ik zette één stap. Ik klom naar een richel en terwijl ik mezelf probeerde op te tillen, tilde iets me op. 

Tot nu toe geloofde ik dat ik de wilskracht nodig had om mezelf omhoog te trekken, maar dat geloof was een fictie. Ik heb bijeenkomsten en Fellowship. Ik heb een herstelprogramma. Ik heb de Stappen. Ik heb een relatie met een Hogere Macht naar mijn eigen inzicht. Ik heb een Sponsor. Ik heb mensen over de hele wereld die ik op elk moment van de dag kan bellen. De volle kracht van deze hendels en touwen doen voor mij wat ik nooit alleen zou kunnen doen.

Ik heb nog steeds stappen voor de boeg, sommige lijken eng en complex. Toch ben ik op een bepaald punt in deze reis een fitheid gaan ervaren. Een fitheid van hart en geest; een spirituele fitheid die me helpt om te klimmen. Er zijn steile wanden met weinig houvast, maar ik kan niet ver vallen. Mijn touw is stevig vastgemaakt aan de broederschap. 

Ik ben niet de persoon die aan deze reis is begonnen. Mijn gebrokenheid in het begin bereidde me voor om hulp te vragen. Die hulp kwam in overvloed toen ik me aansloot bij ITAA en consequent hulp zocht. De samenwerking met deze steun heeft me fit gemaakt. Ik ben nu fit om te dromen.

Pagina voor het laatst bijgewerkt op 3 september 2023