Ilościowe określenie uzależnienia od Internetu i technologii

PDF do druku

Jako demonstracja potencjalnie niszczycielskich konsekwencji uzależnienia od Internetu i technologii, w ten sposób jeden z członków określił ilościowo straty wynikające z ich uzależnienia. Niezależnie od naszych przeszłych doświadczeń stwierdziliśmy, że ćwiczenie ilościowego określania konsekwencji naszego uzależnienia jest pouczające i potężne.

Ile kosztowało mnie 25 lat uzależnienia od Internetu:

  • 25 lat życia w bardzo zabałaganionych pokojach i mieszkaniach w akademikach. 
  • 20 lat przewlekłych urazów i problemów zdrowotnych.
  • 19 lat od mojego ostatniego poważnego związku.
  • 17 lat od ostatniej bliskiej przyjaźni, z którą spędziłem dużo czasu osobiście.
  • 11 lat od ostatniego razu, kiedy byłam na więcej niż jednej randce z tą samą osobą.
  • Od 10 lat jestem w stanie poradzić sobie z pełnym obciążeniem pracą w pracy zarobkowej lub w szkole. 
  • 7 lat od mojej ostatniej randki.
  • 6 lat od mojej ostatniej pracy zarobkowej.
  • 5 lat od mojej ostatniej odwołanej daty.
  • 5 lat od mojej ostatniej próby życia towarzyskiego.
  • 2 lata życia/podróży za granicą z bardzo małą ilością czasu spędzonego na zwiedzaniu.
  • Ponad roczne opóźnienie w dwukrotnym dostaniu się na studia podyplomowe.
  • Mniej więcej roczny całkowity czas niepełnego zatrudnienia w pracy, który mogłem spędzić na nauce nowych umiejętności, ale tego nie zrobiłem. 
  • Szkoły dwuklasowe, które nie pasowały do mnie, częściowo ze strachu przed braniem lekcji online. 
  • 2 studia magisterskie, z których zrezygnowałem. 
  • 10 porzuconych lub nieudanych zajęć.
  • Końcowe oceny B, C lub F na moich ostatnich zajęciach w szkole, jako bezpośredni skutek przebojów internetowych, które miały poważne konsekwencje dla mojej przyszłości. 
  • Nigdy nie oddano jednej pracy naukowej, za którą profesor mi przyznał.
  • Brakuje mi możliwości posiadania dzieci. 
  • Zrujnowane relacje ze współlokatorami. 
  • Wczesna cukrzyca, która stała się ciężka, ponieważ jadłem tylko rzeczy, które można było zjeść jedną ręką przy komputerze.  
  • Wiele pomieszanych ruchów.
  • Spóźnienie się o 8 miesięcy w programie szkolenia zawodowego, który ma trwać tylko 6 miesięcy. 
  • Nie ukończenie innego programu szkolenia zawodowego, który wymagał tylko 32 godzin pracy i który miałem 5 tygodni do odbycia będąc bezrobotnym. 
  • Odejście od planu, że kiedy miałam trzydzieści lat, po czterdziestce mogłabym wygodnie przejść na emeryturę. 
  • I koszt około miliona dolarów.

Ostatnia aktualizacja strony: wrzesień 3, 2023